فرهنگ کشور تاجیکستان فرهنگی کهن و غنی می باشد.تاجیکستان در گذشته کشوری مسلمان و جز قلمرو گسترده ایران بوده است به همین دلیل آداب و رسوم مردم تاجیکستان ارتباطی نزدیک و جدانشدنی با ایرانیان دارد.
آداب ورسوم مردم تاجیکستان:
مردمان تاجیک از گذشته دور به دلیل این که شغل بیشتر آنان کشاورزی بوده است سخت کوشی و نا امید نشدن در ذات آنان نهادینه شده است.آنان با ایمان هستند و صداقت و حسن نیت را پایه ی فعالیت های خود قرار می دهند. به دلیل وطن پرستی مردم تاجیکستان آنان اثر پذیری خود را از کشور های توسعه یافته ب شدت از گذشته کاهش داده و بسیاری از ویژگی های کهن خود که به کشور اولیه ی آنان یعنی ایران باز میگردد را حفظ کرده اند.ویژگی هایی همچون پوشاک -حفظ آداب گذشتگان خود-غذاهای محلی -فستیوال ها و جشن و رقص-هنر دیرینه ی داستان سرایی……
دین:
دین و مذهب رایج در کشور تاجیکستان اسلام می باشد و بیشتر جمعیت مسلمان سنی و معتقد به مذهب حنفی می باشد.درصد کمی از جمعیت مسلمان آنان را نیز شیعیان تشکیل می دهند که معتقد به مذهب اسماعیلیه میباشند. قسمت محدودی از جمعیت را نیز میتوان به اقلیت های دینی دیگر مانند یهودیان و بهاییان نسبت داد.
مراسم نوروز در تاجیکستان:
مراسم نوروزی در کشور تاجیکستان به شدت به مراسم نوروزی ایرانیان شبیه است اما به دلیل توسعه یافتگی کمتر،فرهنگ و مراسم ها وجشن های آنان کمتر دستخوش تغییر شده است اگر تور تاجیکستان را امتحان کنید متوجه خواهید شد جنب و جوش و رقص و پایکوبی مردم شادی را در بین دیگران ترویج می دهد.
مراسم نوروز در تاجیکستان جز فرهنگ غنی آنان به حساب می آید و با سال شمار دهقانی تاجیکی نوروز باید در ابتدای ماه حمل که مصادف با 21-22 مارس است برگزار شود.
خیدیر ایام در زبان تاجیکی یعنی همان جشن بزرگ که ویژگی های خاصی را دارا میباشد:
1-در شهر دوشنبه بویژه بدخشان تاجیکستان ن نیز همراه مردان خود به کار و فعالیت میپردازند آنان هنگام ای است که دید و بازدید نوروز را با سر زدن ب بزرگان مانند مردم ای ان اغاز میکنند.
3-آنان به درگذشتگان خود در مزارها سر میزنند و قران میخوانند و3بار سنگ آتش را میبوسند که این آیین از دوران باستان ایران و به رسم زرتشتی فروردینگان میباشد.
4-نوروز برای آنان آغاز طبیعت و زنده شدن دوباره طبیعت میباشد.
رویدادها و فستیوال ها
اگر در تور تاجیکستان شرکت کنید خواهید دید که تمام مراسم ها و فستیوال های آنان با آغاز بهار و با اشعار و سروده ها زیبا که رنگ و روی شکوه گذشته تاریخی آنان یعنی شکوه هخامنشیان و تخت جمشید همراه است.
1-مراسم حوت: در آداب و رسوم مردم تاجیکستان کشاورزان از زمان قدیم آخرین ماه سال را زمانی مناسب برای کشت بهاری می دانستند و جشنی برگزار می کردند تا در سه شب اول ماه حوت به رقص و پایکوبی و مسابقات سنتی بپردازند.
2-مراسم گل گردانی یا بای چیچک: بچه های خردسال و جوانان پیش از فرا رسیدن سال نو به مناسبت آغاز زنده شدن طبیعت به کوه و باغ و دره هایی مانند دره ی حصار و تاجیکان استان و سرخان دریا می روند تا گل زرد و سیاه گوش که همان بایچیچک هست بچینند و دسته های گل رل در روستا می گردانند تا آغاز طبیعت را به مردم مژده دهند.
3-مراسم گلگشت نوروزی یا همان گشت عیدانه:در کشور تاجیکستان در همه ی شهرها و روستاهای تاجیکستان مخصوصا ساکنان شهر دوشنبه روز اول نوروز را با پوشیدن لباس های رنگارنگ و پخت غذاهای محلی و پایکوبی و نمایش در خیابان ها و اماکن عمومی شادی خود را با تمام مردم تقسیم میکنند.در تور تاجیکستان شما نیز میتوانید در شادی آنان سهیم شوید.
صنایع دستی کشور تاجیکستان:
وقتی در تور تاجیکستان به فکر سوغاتی و صنایع دستی که نشان دهنده آداب و رسوم مردم کشور تاجیکستان است می افتید بهتر است به خرید پارچه ها و لباس هایی که توسط ن تاجیک با طلا گلدوزی اشکال موج گل و بلبل …. شده اندو محصولات چرمی و سفالی و مجسمه های زیبا و مستحکم بپردازید.زیرا این محصولات جز کشور تاجیکستان در هیچ کجای دنیا همتا ندارند.
زبان مردم کشور تاجیکستان
زبان ملی جمهوری تاجیکستان فارسی تاجیکی است. که از گروه زبان های جنوب خاوری ایران به شمار می رود. تاجیکی لهجه ای است از زبان فارسی و بدین سبب آن راباید(فارسی تاجیکی) نامید.
فارسی تاجیکی که از آن با نام زبان تاجیکی (забони тоҷикӣ) یا زبان فارسی تاجیکی یا فارسی فَرارودی نیز یاد میشود، به گویشی از زبان فارسی گفته میشود که در آسیای میانه به ویژه در کشورهای تاجیکستان و ازبکستان رایج است. مجلس تاجیکستان در سال ۱۳۷۸ (خورشیدی) (۱۹۹۹ میلادی) با حذف واژه فارسی، نام قانونی زبان این کشور را تاجیکی اعلام کرد. وام واژه‌هایی از زبان روسی و ازبکی وارد زبان تاجیکی شده‌است و افزون بر این در مواردی تاجیکان برای برخی معنی‌ها و مفهوم‌ها، واژگانی را به کار می‌برند که در ایران بسامد کمتری برای آن مفهوم دارند. برای نمونه در فارسی تاجیکی به خفاش، کورشب پرک، به فوتبالیست، فوتبالباز، به چای سبز، چای کبود، به بالگرد، چرخبال، به فرودگاه، خیزگه (محل برخاستن هواپیما) و به کتری، چایجوش، می‌گویند. با این‌همه، فارسی تاجیکی به سادگی برای ایرانیان قابل فهم است.در پی تغییر خط در تاجیکستان، زبان تاجیکی را با الفبای سیریلیک که در آن تغییراتی داده شده‌است، می‌نویسند، که به آن الفبای تاجیکی می‌گویند
لهجه تاجیکی یا گویش تاجیکی؟
برخی زبانشناسان تاجیکی را لهجه‌ای از فارسی می‌دانند. برخی دیگر آن را گویشی از فارسی و متفاوت از گویش امروزی ایران می‌دانند (مؤسسهٔ بین‌المللی استاندارد (ISO) و فرهنگستان زبان و ادب فارسی ایران). با این حال در حقیقت فارسی تاجیکی یک گونه یا زبان‌گونه از زبان فارسی مدرن است.عمده‌ترین تفاوت آن با فارسی ایران و افغانستان تبدیل متفاوت هشت واکه اصلی پارسی نو زودهنگام به واکه‌های کنونی است. واکه‌های سه گونه فارسی برهم منطبق هستند.اتنولوگ آن را زبانی هم‌خانواده با فارسی ایران می‌داند (اتنولوگ فارسی ایران، دری و تاجیکی را به عنوان سه زبان و زیرگروه زبان‌های فارسی طبقه‌بندی می‌کند). البته معیار اتنولوگ برای تشخیص بین گویش و زبان با مراجع دیگر زبانشناسی یکسان نیست و بسیاری از گویش‌هایی که توسط اتنولوگ به‌صورت زبان‌های متفاوت رده‌بندی شده‌اند، حتی در محک عدم قابلیت فهم صدق نمی‌کنند. به عنوان مثال، گویش‌های فرانسوی جنوب فرانسه را اتنولوگ به عنوان زبان‌های جدا رده‌بندی می‌کند.
درباره این سایت